W poszukiwaniu bogactw
Przez wiele lat głównym celem
podróżników było odnalezienie
drogi morskiej do
Indii, starali się oni znaleźć połączenie
Oceanu Atlantyckiego z
Oceanem Indyjskim. W 1487 r.
portugalski żeglarz Bartłomiej Diaz dotarł na południowy kraniec
Afryki, który nazwano później
Przylądkiem Dobrej Nadziei. Dalszą podróż uniemożliwiła mu
załoga,
buntując się przeciwko dalszej
żegludze. Wyprawami zainteresowali się
władcy Hiszpanii-
Ferdynand i
Izabela. Po wyprawie
Diaza zgodzili się sfinansować wyprawę
Krzysztofa Kolumba, gdyż zainteresował ich plan
żeglarza. Kolumb uważał, że
Ziemia jest
kulą i aby dotrzeć do
Indii należy płynąć na zachód przez
Ocean Atlantycki. Zakładał, że trasa wynosi zaledwie 2400
mil morskich, jednak w rzeczywistości odległość ta była znacznie większa. Po dwóch miesiącach podróży, 12 października 1492 r.,
załoga dotarła na
ląd.
Kolumb przekonany był, że dotarł do
Indii, w rzeczywistości jednak była to jedna z wysp środkowej
Ameryki. Nie znaleźli na niej pożądanych
kruszców (złota, przypraw korzennych). Kolejne wyprawy ujawniły błąd żeglarza.
Podróżnik Amerigo Vespucci sporządził opisy odkrytych ziem i od jego imienia odkryty
kontynent nazwano
Ameryką.